Iðunn og eplin

Einu sinni voru þrír gamlir kallar á ferðalagi sem hétu Óðinn, Loki og Hænir. Þeir áttu ekkert að éta. Þeir stálu sér kjöti í Bónus. Fóru með það og settu á gasgrillið. Grillið var eitthvað bilað og því var ekki hægt að grilla það. Það kom maður að hjálpa þeim. Hann var í grænu dúnvesti og með svakalega mikið af hrukkum og var alltaf kallaður Þjassi Örn. Hann sagði þeim að hann skyldi hjálpa þeim að redda gasi ef þeir gæfu sér að éta. Goggi Örn skrúfaði frá gasinu og byrjaði að grilla. Goggi er alltaf að narta í kjötið á meðan hann er að grilla en gefur hinum ekki með sér. Hinir eru líka mjög svangir alveg eins og Goggi Örn. Loki verður alveg brjálaður úr hungri og slær Þjassa Örn í hausinn með grilltöngunum og skipaði honum að hætta að éta allt áður en þeir myndu leggja á borð. Þá varð Þjassi Örn brjálaður og náði í þyrluna sína, tróð Loka inn í hana og flaug með hann hátt upp í loft.Svo hótaði Þjassi Örn að láta Loka detta niður og steindrepa ef að hann léti sig ekki fá Iðunni snyrtifræðing og töfrahrukkukremið með henni. En sko Ingunn var nágranni Loka og átti alveg rosalega gott hrukkukrem með eplalykt. Loki lofaði öllu fögru og þá flaug Þjassi Örn með hann niður aftur og Loki gat farið aftur til vina sinna að borða grillmat sem að var akkúrat tilbúin þegar hann kom aftur.En sko nú átti Loki eftir að fara með Iðunni snyrtifræðing og hrukkukremið hennar til Þjassa Arnar. Loki laug að henni  að það væri maður sem vildi kaupa af henni mikið af kremum. Iðunn snyrtifræðingur fór ofsalega glöð með honum. En þá kom Þjassi Örn aftur og stal Iðunni og öllum töfrahrukkukremunum hennar . Hann fór með hana útí skóg þar sem hann átti heima.Vinir Iðunnar snyrtifræðings fatta að það er búið að stela henni og hringja strax í 1 1 2. Þar er vinum hennar sagt að það verði sendir út leitarflokkar frá Slysavarnafélaginu Landsbjörg að leita af henni. Frissi sem vinnur hjá Slysavarnafélaginu  Landsbjörg hringir í gemmsann hjá Loka og spyr hvort að hann viti hvar Iðunn snyrtifræðingur sé. Loki verður alveg eins og fífl og þorði ekki annað en að segja frekjunni honum Frissa að Þjassi Örn hefði stolið henni út af töfrahrukkukremunum. Hann segir honum alveg eins og er. Frissi skilur málið af því að hann er svo klár. Nú þarf að bjarga Iðunni snyrtifræðingi. Frissi segir að hann þekki konu sem eigi þyrlu og Loki geti farið með henni að sækja Iðunni. Konan heitir Gná og er vön að fara í svona björgunarleiðangra. Loki og Gná fljúga alveg lengst út í skóg að sækja Iðunni. Iðunn er ein heima þegar þau koma og hoppar strax um borð í þyrluna í hnetubrúnu kápunni sinni. Svo er flogið eins hratt og þyrlan getur. En akkúrat þegar að þau eru að fara að fljúga út úr skóginum þá kemur Þjassi Örn á sinni risastóru þyrlu og vill ekki leyfa þeim að fara en þá kom allt í einu kom elding sem að sprengdi þyrluna hans Þjassa Arnar í loft upp og Ingunn og Loki sleppa á sinni þyrlu. Nú gátu allir farið heim að grilla. Iðunn gaf öllum smá af töfrahrukkukreminu sínu og allir urðu ofsalega unglegir aftur. Frekju Skaði dóttir hans Þjassa Arnar varð alveg svakalega reið og vildi að slysið í þyrlunni, sem drap pabba hennar,  yrði rannsakað af lögreglunni. Hún fór á lögreglustöðina og löggan gaf henni endurskinsmerki með mynd af skipi og sagði henni að vera stillt og prúð. Hún fékk frekjukast og heimtaði að fá að velja sér nýtt endurskinsmerki. Löggan hló af frekjukastinu og sagði henni að vera stillt.Hún vildi sko fá endurskinsmerki með mynd af mjög fallegu hvítu blómi. Löggan sem var rosalega skemmtileg eins og allar löggur eru, hló og fíflaðist þangað til að Frekju Skaði hætti að vera í fýlu og sprakk úr hlátri. Áður en Frekju Skaði fór heim til sín þá setti ein löggan tvö endurskinsmerki sem voru eins og augu í laginu útí glugga og sagði að þetta væri til að Frekju Skaði gæti alltaf horft í gluggann og munað eftir pabba sínum. Og allir voru ofsa unglegir og kátir eftir þetta.

 

Víkingar

     Ég er svöng og þreytt. Og svo er mér hræðilega kalt af því að allt er rennandi blautt. Það er ekkert til að borða. Ekkert nema sjór og veikt fólk og hvítfrussandi öldur. Kýrnar mjólka ekki og hænurnar eru hættar að verpa. Fullorðna fólkið er annað hvort veikt af sjóveiki eða bara af matar og vatnsskorti. Það er alltaf vont veður og sjórinn gengur yfir skipið okkar. Mamma er hætt að gráta. Hún grét hræðilega mikið fyrst eftir að Óli dó. Óli var litli bróðir minn. Hann bara dó. Vaknaði bara ekki þegar mamma ætlaði að gefa honum að borða. Pabbi grét ekki. Hann bara tók Óla litla og vafði hann í teppi og setti hann svo ofan í sjóinn. Systkini mín reyndu að hugga mömmu en hún var svo máttfarinn að hún sofnaði fljótt. Hún sofnaði grátandi og vaknaði svo grátandi. Ég held að pabbi sé búin að vaka síðan við lögðum af stað á skipinu. Vinnumennirnir eru þreyttir og svangir og vinnukonurnar hjúfra sig upp að hver annari og reyna að sofa. Við erum búin að vera á ferðinni í marga daga. Við hljótum að koma að landi bráðum. Það er ekkert nema sjór og aftur sjór. Og svo er búið að rigna alveg frá því að við  lögðum af stað frá Noregi. Við urðum að fara þaðan. Pabbi hefði sagt kónginum að hann væri harðstjóri. Kóngurinn ætlaði að láta hálshöggva hann. Þá ákvað mamma að flýja með allt sem við gátum komið í skip til Íslands. Pabbi á skipið og hann er búin að sigla á því um heimsins höf en ekki til Íslands samt. En það hefur aldrei verið svona vont veður áður segir hann. Ekki svona lengi að minnsta kosti. Ég vakna aftur og það er að koma dagur. Það eru allir sofandi nema pabbi og einn vinnumaðurinn sem eru að ausa bátinn hvor i kappi við annan. Það er hætt að rigna og það er betra í sjóinn. Fólkið virðist líka sofa núna ekki bara liggja og vola. Ég reyni að staulast til þeirra og klofa yfir hænsnabúrin og stíg svo upp á dótið sem var bundið saman í hrúgu í miðju skipinu. Þá sá ég það. Land! Ég öskraði og gargaði. Land, land land!

 

Lífið sem leikhús

 Lífið sem leikhús 

 

Vaknaði við yndælis kaffi ilm. Betri helmingurinn hafði lagt á borð og farið í bakaríið og þar að auki farið í blómabúðina og keypt blóm. Ég settist við morgunverðarborðið í silkisloppnum eins og fínar frúr gera og bauð góðan dag með spariröddinni. Dáðist af því sem fyrir augu bar og úthellti hóli. Eftir 3 rækjusalatsbolluna var ég alveg hætt að vera eitthvað fín. Komin með blett i sloppinn og búin að ropa eins og togarasjómaður. Verð að vanda mig næst.

 

            Eftir að vera búin að taka saman sunddótið var skroppið í Laugaskarðlaugina. Hittum Hemma Gunn í pottinum og hann sagði okkur að við værum nú aldeilis heppin að eiga heima í Hveragerði, hér væri svo góð laug. Og hvort við færum ekki á hverjum degi? Sá skárri, alltaf svo kurteis og vel upp alin laug  því að við værum fastagestir. Ég rétt gat haldið andlitinu og nikkað sammála ( ég er svo góð eiginkona ) . Ómögulegt að vera með uppsteit í heitapottinum. Við höfum líka heyrt að ef fólk hagi sér ekki almennilega þar þá sé því úthýst ( ef einhver kemur á gegnsærri sundskýlu í laugina ).

           

            Fórum svo og versluðum í matinn og ég var auðvitað með vesen og fór á kassann hjá súludansmeynni. Þegar hún er að vinna fer ég alltaf til hennar. Hún er bæði glöð og virkar hamingjusöm með vinnuna sína ( sjálfsagt vön að leika að vera glöð). Annað en krakkarnir sem ég verð þunglynd á að „leyfa“ að afgreiða mig. Þau dæsa á mig ef ég er of lengi að setja í pokana mína. Ég myndi gjarnan vilja hafa fólk á besta aldri í afgeiðslustörfum. Það skilur mig svo vel eða „leikur“ að því leiðist ég ekki.

 

     

Þegar heim var komið, henti ég mér upp í sófa og nennti ekki að vera neinn nema ég sjálf. Það er gott að hafa köttin með í svoleiðis verkefnum.

Kveikti á sjónvarpinu til öryggis og þóttist vera að horfa á fréttaskýringaþátt á útlensku. Ég var ekki að horfa og enn síður að hlusta. Ég var bara að gera ekki neitt. Vera ég án þess að einhver vildi eitthvað frá mér. Þegar að ég var búin að hlaða batterýin var komið að kaffitíma. Ég fór í stígvélin og setti á mig ljótu vettlingana og náði í nokkur egg út í hænsnakofa,

 

 sinnti hænunum og bakaði nokkrar pönnukökur og svo leystum við hjónin heimsmálin yfir kaffibolla.

 

 

            Krakkarnir okkar höfðu áhveðið að nú ætti þau að koma í mat til okkar. Það þýddi að ég átti að elda eitthvað gott. Ég skil svona undir rós mál og svo skilur betri það líka. Það er hann sem kaupir kók með sykri handa þeim.

 

Annar sonurinn borðar ekki gráðaost og tengdadóttirin borðar ekki kókos. Allir borða sushi nema betri. Svo að sushi með gráðaost og kókos kemur ekki til greina. Annar  sonurinn er með smá eldunarveiki og það þarf að passa að hann fái að „búa eitthvað til“.

Tengdadóttirinn leggur alltaf á borð. Henni finnst það gaman og  hún er líka ótrúlega góð í því. Ég elda og vel hvað á að vera í matinn. Betri gengur frá eftir mig og svo þegar það er komið að „gjöriði svo vel“. Setjast allir í sín sæti. Eftir matinn slást krakkarnir um hver eigi að vaska upp. Misskildu mig ekki, engin þeirra vill það. Betri lítur á þau ástaraugum og segir að nú sko gangi hann frá. Þau séu búin að vera svo dugleg. Hann og uppþvottavélin eru í sérlegu sambandi. Karlmaðurinn og tækið.

 

            Þegar við erum búin að spila eitthvert spil er komið að desertinum.  Hann róar líka öldurnar. Betri segir okkur endalaust að hann sé alveg rosalega lélegur í spilum. Hann vinnur okkur alltaf en við trúum honum samt þegar að hann segir að þetta hafi bara verið heppni, algjört slys! Þá er komið að því að börnin fari til síns heima og og við hjónin að sofa.

 

            Á svona venjulegum helgardegi eru mörg hlutverk í leikin. Það er eiginkonan undirgefna, frúin í silkisloppnum og svo hænsnabóndinn í stígvélunum, með ljótu vinnuvetlingana. Þessi kurteisa í pottinum og siðsama sundbolnum sem játar öllu sem betri segir (framsvið). Þessi dómharða sem heldur að allar pólskar konur sem flytja til Íslands séu fyrrverandi súludansmeyjar. Mamman og tengdamamman að gera vel við ungana og er svo dugleg að elda. Og svo þessi sem liggur og gónir (sefur?) á ekkert í sjónvarpinu, bara fyrir sig sjálfa (baksvið). Nú og svo auðvitað þessi sem horfir á afkvæmin og betri, ástaraugum að borða matinn sem hún sjálf hafði eldað. Og auðvitað verður að athuga að enginn verði útundan. Kötturinn og tengdadóttirin eru stundum i örlítilli hlutverkaspennu. Þau vilja bæði vera „Roy“. Það er þá sem að kötturinn er lokaður niðri í kjallaranum og þar má hann vera „sinn eigin Roy“ en tengdadóttirin má sitja á besta stað í sófanum.

           

           

 

           

Kæru hænur.

Þið eruð skemmtilegar. Og svo ljómandi duglegar og fallegar. Étið og skítið alla daga eins og herforingjar.  Og ekki er nú hátt á ykkur viðhaldsstigið. Nei, öðru nær og gestir og gangandi koma með blik í auga og þrástara á ykkur gáfuhænurnar mínar. Og þið svona skapgóðar og fallegar. Þið ættuð samt að huxa lauslega um þetta.... ÞIÐ VERÐIÐ AÐ FARA AÐ VERPA. Annars gætuð þið lent í "hænu-heven".

 

Kæra ammæli.

Aftur ertu að nálgast -. Það er ekki að spyrja að því. Það er hægt að reiða sig á þig eins og nýja nál í gömlum heystakk. Ég ætla að halda uppá þig með örlítið minni stæl en síðast. Bara svona létt boð með kannski í mesta lagi örlitlu megrunarfæði og víndropa. Og að sjálfsögðu bleikum Muffins.

Kæri Salomón.

Þú ert draumaköttur.

Kæru aðdáendur!

Mætti ég biðja ykkur að "kommennta" þegar þið lítið yfir þvættinginn úr mér. Ekkert endilega alltaf en kannski stundum.Jors trúlí. Eigöst.

Kæri spánn.

Þú ert uppáhalds.  Það er alveg klárt. Sko,  tempóið og fólkið og maturinn og veðrið, þetta er bara eins og það á að vera. Að liggja á sólarströndu og lesa góða bók er lúxus. Skreppa svo á kaffihús og fá sér einn "Café Cortado" er algjörlega málið. Fara svo og fá sér Tapas  um kvöldið og örlítið tár af köldu "cava". Rölta svo um hönd í hönd á milli staða og jafnvel setjast einhversstaðar. Panta á spænsku og verða rosalega hissa þegar allt kemur rétt. Rölta svo heim á hótel og sofna og vakna og finnast að allur heimurinn sé vaknaður líka og rétt ná á ströndina til að leggjast og lesa eftir að hafa stoppað og fengið örlítið tár af "café Cortado" og að sjálfsögðu croissant. Ferðast með lestum og strætóum til að heimsækja bæji og þorp og rétt svo rata heim. Fara á markaði og kaupa helst ekki neitt nema kannski krydd og handtösku og að sjálfsögðu eitthvað að borða og eitt kíló af fallegu nammi til að setja í krukka þegar maður kemur svo heim aftur. Fara í allar fallegu kirkjurnar og kveikja á 5 kertum fyrir börnin og fjölskyldur þeirra. Og 2 fyrir okkur og fjölskyldur okkar. Rétt ná svo aftur á hótelið til að sturta sig og fara út til að fá sér að borða. Var ég búin að nefna alla gömlu bæjina? Hvað með Pajellurnar? Eða jamon? Eða churros? Já spánn er uppáhalds.

Kæra ég.

One day, long, long ago, there lived a woman who did not whine, nag, or bitch.    But it was a long time ago, and it was just that one day.     The End 

Kæru þið.

Nú er ég bæði þung og þunglynd með misstór brjóst í þokkabót. Álagið á einni. Hvenær ætlið að heimsækja mig? Ætliði kannski bara að bíða þar til í jarðafarapartýinu? Ætliði að draga strá um Lilla? Eða ætliði að hafann til skiptis? Kannski ég fari að drekka á daginn. Sko áfengi. Vera heima, full og feit með misstór brjóst á teygðum bol með köttinn í taugabólgukasti sökum álags að þurfa að vaka svona á daginn. Hringjandi inn á útvarpsstöðvarnar ( sko ég,  ekki kötturinn )og kvartandi drafandi röddu yfir ástandinu á nágrönnunum. Ætti ég að horfa á Leiðarljós? eða Nágranna? Eða Ophru? Ég verð svo syfjuð af verkjapillum. Þarf að leggja mig á 3 tíma fresti. 2 tíma í senn. Hvernig ætli það sé að drekka oní pillur? Ég er að lesa glæpasögu ég man varla hver er hvað og hver er dauður og hver ekki og hvort að búið er að finna líkin. Allavegna þegar ég vakna þá kíki ég lauslega undir rúm. Bara til öryggis. Svo fletti ég 3 blaðsíður til baka. Svo held ég áfram að lesa. Þegar ég verð búin að lesa þessa bók.... þá verður rúv búin að gera þættina.