Kæra snyrtikona.

Ég  get ekki þakkað þér nógsamlega fyrir meðferðina þarna um daginn hjá þér. Öll kremin sem ég gæti ekki með nokkru móti nefnt á nafn og þú löðraðir mig alla í. Ég var á tímabili í stórhættu. Ég hélt að ég myndi skjótast eins og raketta útúr nuddstólnum. En sennilega hefur hættan verið minni en ég ég hélt... þar sem ég lá algjörlega lömuð frá toppi til táar í upphituðum nuddstól og ekki ein einasta huxun fór um heilan á mér og algjörlega var slökt á allri líkamsstarfsemi nema ósjálfráðri öndun. Þegar ég leið út, eftir 2 tíma snurfus með kremum, hafði ég ekki nokkrar áhyggjur af ástandi mála. Hafði ekki einu sinni áhuga á hvað væri í kvöldmatinn. En borðaði nú samt af því að það er ekkert sem lækkar í mér matarlystina nema andlát mitt. Og þá þar sem ég sat fyrir framan fréttirnar datt mér í hug  að líklega væri gott að senda ríkisstjórnina í nudd. Alla eins og hún leggur sig. En ekki Davíð. Hann getur bara farið norður og niður. Eða í lagningu og ljós.

Athugasemdir

[Sigrún Óskars, 2.11.2008 kl. 12:50]

innlitskvitt