Kæru sultukrukkur.

Mikið lítið þið vel út. Eins og bjartur sólskinsdagur. Og þarna eru þið allar saman svo ótrúlega vinsamlegar við hverja aðra. Ykkur er alveg sama þó að ein sé með bitum og önnur einhvurnveginn öðruvísi á litin og ekki af sömu tegund. Standið þarna sællegar "hlið fyrir hlíð". Rétt eins og uppáklæddar dömur á dansleik að bíða eftir að vera blikkaðar í dansinn. Og Lerkisveppirnir vinir ykkar nýsteiktir og prúðir, bíðandi eins og vel þjálfaðir dátar í frystinum eftir útkallinu. Ekkert að óttast þið þurfið ekki að bíða lengi. Hils

Athugasemdir

[Guðný Anna Arnþórsdóttir, 18.8.2008 kl. 16:50]

Það er eitthvað ómótstæðilegt við sultukrukkur, eiginlega jafnt tómar sem fullar. Líf þeirra er þó aldrei fullkomnað nema að þær séu fylltar með gómsætu.