Lóu-ljóð.

Ljóða  litla Lóa

ef sérð þú mjóan Spóa

sem sprikklar útí móa

með litla fótinn mjóa.

Þá máttu gjarnan hóa.

Í´ann litla tófa.

En ekki máttu sóa

tíma þínum Lóa.

'i ljóta og fúla bófa.

Sem þig svo vilja prófa.

Elsku litla Lóa.

Heldur skaltu þróa

með þér mjúka þófa.

Og ekki má hann klóra.

Hjartað úr þér Lóa.

Þú verður hann að skóla

svo ekki viljann prófa

Aðrar konur,  Lóa.

Svo ef birtist önnur tófa

í ykkar mjúka móa

er grösin fara að gróa

þá skaltu í mig hóa

Ég mun þá koma Lóa

og gjarnan á hann klóra

í litla fótinn mjóa.